Pierwotnie znajdował się tu zakład rzemieślniczy założony w 1833 r. przez Sebastiana Bańkowskiego. Produkowano tu na małą skalę narzędzia i kociołki parowe. Ten skromny warsztat po 1882 r. rozbudowała firma Borman i Szwede produkując ruchome kuchnie polowe dla wojska rosyjskiego, a także maszyny rolnicze i kotły grzewcze. Od 1920 r. działała tu Fabryka Parowozów, produkowała głównie na potrzeby PKP, znana później była jako “Czerwony Parowóz” (od strajków załogi robotników). W okresie II wojny światowej załoga fabryki prowadziła liczne akcje sabotażowe – to tu produkowano pistolety maszynowe dla podziemia. W czasie Powstania Warszawskiego zabudowa została zniszczona w ponad 90 %. Po wojnie zakłady zostają upaństwowione dając początek Warszawskim Zakładom Maszyn Budowlanych im. L. Waryńskiego, później znanych jako Bumar-Waryński. Fabryka specjalizowała się w produkcji maszyn budowlanych, przede wszystkim koparek. Zakłady zostały wyburzone w 2007 r., na ich miejscu powstaje osiedle mieszkaniowe – 19. dzielnica.