TU BYŁO TU STAŁO to inicjatywa, która narodziła się z refleksji nad jakością przemian w architekturze Warszawy po 1989 r. Zajmujemy się warszawską przestrzenią miejską, tym co "było i stało" oraz tym, co powstało na tym miejscu. Od kilku lat śledzimy zmiany, jakie zaszły i zachodzą w przestrzeni stolicy, a także dokumentujemy je na internetowej mapie. Piszemy o Warszawie – jej architekturze, blaskach i cieniach, zabytkach i ich ochronie, historii, ciekawych wydarzeniach.
Przyglądamy się wybranym przekształceniom i wyburzeniom warszawskich obiektów po 1989 r. i pytamy o nasz stosunek do dziedzictwa kulturowego w mieście, które w czasie wojny planowo było niszczone.

Jak ważne jest dla warszawiaków ich miasto, jego dziedzictwo i historia świadczy popularność naszego profilu na portalu społecznościowym, który ma już  
ponad 120 tys. polubień.

Dołącz do nas na facebook

Początki

"Tu było, tu stało" powstało w 2010 r. początkowo jako mapa internetowa dokumentująca wyburzenia w przestrzeni Warszawy po 1989 r., budynków o charakterze zabytkowym, które znikały na "naszych oczach" takie jak  Supersam, Fabryka Kamlera, Pawilon Chemia, Parowozownia.

Wydaliśmy trzy mapy "Tu było, tu stało. Znikająca architektura Warszawy po 1989 r.". Dotyczą one warszawskich budowli, które prezentowały wartość architektoniczną bądź historyczną, a zostały wyburzone lub przekształcone po 1989 r.

Wydawcą wszystkich map jest Stowarzyszenie Masław.

Walczymy o poprawę jakości przestrzeni, w której żyjemy oraz o zachowanie cennych obiektów zabytkowych. Akcją “Nie dla wyburzenia pawilonu Syreniego Śpiewu”, doprowadziliśmy do wpisania obiektu do rejestru zabytków (we współpracy z TOnZ i Stowarzyszeniem Miasto Jest Nasze), wspólnie doprowadziliśmy też do ochrony dziedzictwa powojennego modernizmu (Ochrona powojennego modernizmu. Upadki i wzloty). 

Uważamy, że pierwszym krokiem do zmiany rzeczywistości jest zmiana naszego myślenia o mieście i otaczającej nas przestrzeni, dlatego organizujemy debaty, spotkania, bierzemy udział w konferencjach (m.in. zorganizowaliśmy debaty w Domu Spotkań z Historią w 2011 i 2013 r., w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 2016 r., wzięliśmy udział w konferencji Społeczny wymiar krajobrazu kulturowo-przyrodniczego, Zamek Królewski w Warszawie, 2014 r., czy Powojenny modernizm prawem chroniony w MSN w 2016 r.).

Wierzymy, że edukacja estetyczna od najmłodszych lat może poprawić wygląd naszych przestrzeni w przyszłości, a także wzbudzić szacunek do dziedzictwa, które jest naszym wspólnym dobrem. Dlatego organizujemy rodzinne warsztaty architektoniczne, podczas których aktywnie można "uczyć się" miasta. Prowadzimy też warsztaty dla dorosłych – przestrzeń wspólnego działania, wymianę dobrych praktyk, metod i narzędzi do rozwiązywania miejskich problemów. W ten sposób budujemy sieć kontaktów, a także zachęcamy do podejmowania własnych społecznych inicjatyw oraz wskazujemy możliwości ich dofinansowania. Pokazujemy, że zmiany są możliwe także z poziomu pojedynczego mieszkańca. Z kolei uczestnicy naszych spacerów architektonicznych prowadzonych przez architektów i historyków sztuki mają okazję poznać interesujące dziedzictwo kulturowe miasta i zmiany zachodzące w jego przestrzeni.