Budynek powstał według projektu Leszka Klajnerta i Marcina Przyłubskiego z lat 1969–1972, konstrukcja inż. Wiktor Humięcki. Nowy gmach liceum został dobudowany do siedmiokondygnacyjnej kamienicy z lat 30. XX w., z charakterystyczną kopułą obserwatorium astronomicznego na dachu. W czasie powstania warszawskiego w 1944 r. kopuła ta była redutą powstańczą pułku AK „Baszta”. Od 1949 r. mieściła się tu szkoła PAX p.w. św. Augustyna. Miała charakter katolickiego liceum męskiego. Przez wiele lat cieszyła się opinią renomowanej, jej absolwentami byli m.in. Marek Perepeczko, Jacek Fedorowicz, Krzysztof Varga i Krzysztof Ibisz. Po dobudowaniu nowego gmachu i oddaniu go do użytku w 1975 r. w dawnej kamienicy umieszczono internat i stołówkę. Projekt nowej szkoły odznaczał się funkcjonalnością i nowoczesnością. Każda z sal-pracowni na parterze miała własne zaplecze. Pomiędzy salami na piętrze ulokowano tarasy rekreacyjne (zabudowane w drugiej połowie lat 90. XX w.). Również na piętrze znajdował się niewielki basen. Elewacje ścian sal i hallu na piętrze zdobiły mozaiki Kazimierza Gąsiorowskiego (zniknęły pod koniec lat 90.). Na trzeciej kondygnacji, nad wejściem do szkoły, powstała aula, wysunięta o 3 m poza lico niższych poziomów. W latach 70. i 80. gmach uchodził za najnowocześniejszy budynek szkoły ponadpodstawowej w Warszawie. Liceum zlikwidowano w 2004 r. Budynek został wyburzony w październiku 2013 r. Inwestor Dom Development planuje postawić tu apartamentowiec.